BİT YAVRUSU

Bazısı gafletle pirüpak der her zevzeğe,
Lakin ben kanmam ki bu büsbütün pisliğe.
Yüzünden akar taşar o saf meymenetsizlik,
Sorarım sana, nedir sendeki bu hadsizlik?!

Gülme gözümün içine, ey havaperest adam,
Bendeki hiddetle yaşam bile sana haram!
Kelamının teki içten gelse bile amenna,
Sanma kâr kalır, sen gibi deyyusun yanına!

Feragât edemem seninle savaşmaktan,
Arada özüne bak da insanlığından utan!
Dünya pis ise bu denli, tamamı senden gelir,
Bu durumun faili katiyen meçhul değildir!

Belli olmaz halin zira dansöz gibi kıvırırsın,
Ey zavallı, bir bu yanda, bir şu yandasın!
Cehennem yalan, bu kati gerçektir biliniz
Lakin azabı baki yer olsa, olmazdı sensiz!

Fırıldak gibi dönerek herkesi seversin,
Ey sebeb-i fitne, sen kaç yüz kalplisin?
İşaretim tek bir yere, anla bit yavrusu,
Yüzünü görmek dahi istemem, kaçmış bütün nuru!