ZAVALLI ASKER

neden savaştığını bilmiyor

eline silahını almış

göz göre göre gidiyor ölüme

atalarının birer birer gittiği yere

gözlerini yaşlar basmış

buğlu buğlu bakıyor

etrafı dehşet saçıyor görenlere

göz gözü görmüyor

her yer kan içinde

geride bıraktığı sevgilisi aklında

önünde vahşet tecelli ediyor

düşman demişler ona

vuruyor düşünmeden, duraksamadan

uykusuzluktan kızarmış gözlerini kırpmadan

geçen ufak bir an

şimdi karşıdan yokluk bakıyor

geceleri askeri uykusundan ediyor

vicdanı azat edilmiş

öldürmeyi görev bilmiş

ölmeyi kabullenmiş

kan kokuyor kan buram buram

insanlık artık çok uzak bir makam

içgüdüleri önderlik ediyor ona

sırtlanlar sarılmış boğazına

atılan son bir çığlık

kararıyor dünyası

ışıklar bir bir kapandı

neden yaşadığını bilmeden

neden öldüğünü bilmeden

bitmez yollara gider

ah zavallı küçük asker

TRİYOLE

Ah yârim boş bakar ettikçe kalandan onu tenzih.

Endamını gösterdi yine kara felsefesi kara aklın.

Sevî parlasa yıldız gibi olsa hayatıma senih.

Şüpheyle dolu kalbim; olamadım müsterih.

Sarı ruhum, bazen kederli, bazen de melih.

Ah yârim boş bakar ettikçe kalandan onu tenzih.

Gözlerinin bikrini izale etmeye pek yakın,

Şayet bakarsa başka yöne kem gözleri yansın!

Sevî olmadıysa bu devirde yeteri kadar yalın,

Endamını gösterdi yine kara felsefesi kara aklın.

YAŞAMAK

Sorsan yaşadıklarını sanarlar.

"İyi ki yaşamış" denmiyorsa,

Yaşamanın ne lüzumu var?

SOKAKLARIM

Mecbur bıraktınız beni bana.

Sizlerden kaçıp

Kendime sığınıyorum.

Çok beğendiğimden değil kendimi

Kaçacak yerim yok başka

Oturuyoruz bir ben ve düşüncelerim.

Muhabbet koyu,

Ne kırılan var ne üzülen.

Hani boş şişe tekmelerdik ya çocukken,

Şimdi boş insan tekmeliyoruz hayatlarımızdan.

Bunu konuşuyoruz düşüncelerim ve ben.

Kimseleri almadığım sokaklardayız.

Ara sıra umutluyuz

Genelde yine hüzünlüyüz.

Tartışıyoruz hiç durmadan

Birimizin aklı birimizin duyguları yok.

Kim kazanır dersen,

Pes ettim çoktandır.

Biraz sohbetin ardından kalkıp gitmek zorundayım.

İstemiyorum kalkmak zaman zaman

İzin vermem diyor hemencecik,

Arkamı dönüp giderken bilerek yine geleceğimi,

İki mısra dökülüyor arzuyla ağzımdan;

Tüm tanıdıklar yabancı olsa keşke

Kaldırım taşlarında otursak hep ikimiz.

BİR İHTİMAL DAHA OLSA

Bir ihtimal daha olsa,

Yaşamasanız benimle aynı dünyada,

Aynı oksijeni çekmesek ciğerlerimize.

Bir ihtimal daha olsa,

Yaşamasam sizlerle.

Her taraftalar,

Çıkmıyorlar kafamdan.

Öfkeleniyorum yüzlerini gördükçe.

Hayatın bana verdiği ceza;

Basit ve tiksinç insanlar.

Bir ihtimal daha olsa,

Çok uzaklara kaçsam.

Bir ihtimal daha olsa,

Yaşasam sizler olmadan.

Göz göze geliyorum her gün,

Öfkeleniyorum ama söylemiyorum.

Çok güzel kulpları var hepsinin,

Dinlemek istemiyorum.

Bir ihtimal daha olsa,

Kurtulsak hepinizden.

Bir ihtimal daha olsa,

Kurusanız kökünden.

Bir ihtimal daha olsa,

Yaşamın hoş tadını alsak.

Ah bir ihtimal olsa!

İnsana düşünen varlık denmiş

Size ne denir bilemedim.

Sevilesi yaratıklar olsanız,

Ben de sizi severdim.

Bir ihtimal daha olsa,

Bu düzeni...

TANIŞMADIM

Eskiden hep büyümek isterdim,

İnsanlar değişecek sandım.

Halbuki yaştan değilmiş,

Zaman geçtikçe anladım. 

Masalarda boş boş bakındım.

Elimi sıktı her gelen,

Yalnız et parçasına dokundular.

Onlar benimle tanıştılar,

Ben onlarla tanışmadım.

SEVİYORLARMIŞ...

Seviyorlarmış birbirlerini

Bak sen şunlara!

Sen desene;

Bir iki eğleniyoruz diye şuna.

Dertleri gençliklerini yaşamakmış

O her ne demekse.

Yedisinde de aynı yavşak yetmişinde de.

KEŞKELERİN DÜNYASI

Keşkelerin dünyası pek hilelidir

Bir cümleyle çekiverir insanı içine

Girdiğinde aitsindir artık oraya

Gerçekle bağın çok yakın gelir

Yine de kopuverir varamadan farkına

Keşkelerin dünyası güzeldir en başta

Sana eşlik eder hayaller ve gülümsemeler

Girişinde renk renktir çiçekler

Yürüdüğün bahçeler parçasıdır cennetinin

Anlatıldığı gibi sonsuzdur aslında

Kapılar kapanıverir girdiğin zaman

Bir bakarsın cehennem olur sonrasında

Keşkelerin dünyası hapsetti seni

Acı veriyor şimdi enfes görünen bahçeleri

Ne gerçeği yaşıyor zayıf ruhun

Ne de kuşlara eşlik edebiliyorsun

Kanadın yok ama uçmak istiyorsun