8 Ocak 2015 Perşembe

DÜŞÜNCELER II

 Toplumun kabul etmediği insanla, toplumu kabul etmeyen insan arasındaki farkı idrak etmek mühim bir meseledir. Birisi, asosyalliğinin bir sorun olduğunu düşünürken, diğeri sosyalliğinin sorun olduğunu düşünür. Birisi için tabu olan toplumdur; diğeri içinse tabu olan mutlak yalnızlıktır. İlki toplumun altında kalır ve toplum ona hasta gözüyle bakar. Diğeri ise toplumun üstündedir ve onlara hasta gözüyle bakar.

 Eğer içinizde hayata karşı olan istenç devam ediyorsa size gerekli olan sadece iki şey vardır: Sağlık ve güç. Günümüzde gücün neredeyse parayla eş manaya geldiğini söyleyebiliriz. 

Size mutluluğun parayla satın alınamayacağını söylerler ve bu doğrudur da; zira mutluluk bir yanılsamadan ibarettir. 

 Aşkın tek büyük faydası kendinizi tanımanız olacaktır. Aşk, size yolculuğunuzun bu bölümünde eşlik eder. Ancak kendinizi tanıdıktan sonra, artık yolları ayırmanın vakti gelmiştir.

 İnsanlar, genelde bir şeyin güzel taraflarını alırlar ve bir o kadar gerçek olan çirkin taraflarını unutmaya meyillidirler. Hala yaşayabilen bir insan dahi oldukça iyimserdir. 

 İnsan, bir noktada zavallılığını kabul etmelidir. O noktada başlayan sürece inanç adını koyarız. 

 Bir kimsenin güvenini kıracak bir hareket yaptığınızda -ki bu mutlaka gerçekleşecektir- artık geriye dönüş kalmamıştır. Hayatınızın sonuna kadar, kendiniz dahil olmak üzere, hiçbir şeye tam olarak güvenmeniz mümkün değildir.

 ''O'' dediğiniz insan size yazgınızın yolladığı mükemmelliyet değildir. Arayıştan bıktığınız saniyede sizin kutsallaştırdığınız herhangi bir kimsedir.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder